Etalagebenen / Claudicatio intermittens
Claudicatio intermittens of etalagebenen is een vaatziekte, waarbij de slagaders in de benen te weinig zuurstof afgeven aan de spieren. Er ontstaan hierdoor klachten als kramp, pijn en een vermoeid gevoel in vooral kuiten, voeten en tenen.
De juiste behandeling bij claudicatio intermittens
Er bestaat een gericht, door de zorgverzekeraar erkend oefenprogramma, dat wordt ingezet bij claudicatio intermittens. Dit programma omvat het oefenen van het steeds iets verlengen van de afstand die men kan lopen of fietsen, door het doen van een intensieve looptraining en het bevorderen van goede lichaamsbeweging.
Deze training blijkt vaak succesvol en leidt tot een afname van de pijnklachten. Daarnaast is het belangrijk dat er wordt gewerkt aan het beperken van de risicofactoren door gezond te eten, niet te roken en voldoende lichaamsbeweging.
Geschikte behandelingen
bij etalagebenen
De juiste specialist bij claudicatio intermittens
Wij zijn aangesloten bij het Claudicatio Netwerk van waaruit speciaal opgeleide therapeuten met jou werken aan het verminderen van je klachten.
Samen met de therapeut leer je grenzen te verleggen, om te gaan met pijn en uiteindelijk zonder of met minder pijnklachten weer een lekkere wandeling te kunnen maken.
Ervaringen met onze praktijk
Tiny (70 jaar) combineert acupunctuur en fysiotherapie voor het verlichten van zijn klachten
Antoinette komt al jaren voor fysiotherapie in onze praktijk. "Ik vind de praktijk erg onderscheidend"
Veerle (19 jaar, mbo student) was erg geholpen met fysiotherapie en orthomoleculaire therapie bij haar revalidatie na diagnose kanker
Meer over Claudicatio intermittens
Als de slagaders in de benen te weinig zuurstof afgeven aan de spieren die je gebruikt bij het lopen, kun je pijn krijgen in je benen. Dit wordt arteriële claudicatio intermittens genoemd, in de volksmond etalagebenen. Het veroorzaakt kramp, pijn en een vermoeid gevoel in de benen, vooral in de kuiten, voeten en tenen. Ook de bovenbenen en bilregio kunnen aangedaan zijn.
De pijn komt voor bij activiteiten als lopen of fietsen en ontstaat altijd na een vaste loop- of fietsafstand. De aandoening wordt minder vaak gezien bij jongere mensen, maar veel meer bij een leeftijd boven zestig jaar. Bij claudicatio intermittens zijn de beenslagaders vernauwd ten gevolge van slagaderverkalking en hierdoor is de bloedtoevoer verstoord.
De term etalagebenen is bedacht omdat patiënten noodgedwongen moeten rusten en daarom vaker stil staan bij een etalage om zich een houding te geven. Door even te stoppen met lopen, verdwijnt de pijn. De huid van het been waar men last van heeft kan bleek verkleuren. Als de klachten ook in rust voorkomen kan er sprake zijn van een ernstige claudicatio intermittens.
Rokers, patiënten met hoge bloeddruk, diabetes mellitis (suikerziekte) of overgewicht hebben een verhoogde kans op het krijgen van etalagebenen.